Höflich-uitgave: Landschappen III voor koperkwintet (1980)

Wilfried Westerlinck studeerde aan de Koninklijke Conservatoria van Brussel en Antwerpen bij componisten als Victor Legley, Jan Louël en August Verbesselt, en bij componist-dirigent Daniël Sternefeld. In Monte Carlo bekwaamde hij zich verder in orkestdirectie bij Igor Markevitch. Tussen 1971 en 1983 was hij aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen docent muziekanalyse, maar hij bouwde zijn carrière uit als producer van de klassieke radiozender van de Vlaamse Radio en Televisie. Als componist liet hij zich opmerken met het orkestwerk Metamorfose (1971), zijn reeks Landschappen (1977-2020) voor verschillende bezettingen, drie strijkkwartetten (1978-1994), drie pianosonates (1983-1986) en verschillende solowerken voor blazers, zoals het vaak gespeelde Kijk, een basklarinet in mijn tuin! (1985) voor basklarinet, Talisman (2001) voor klarinet en Meeting a Mockingbird in Texas (2009) voor piccolo. In 2015 en 2018 verschenen de cd’s Mockingbird en Talisman met recentere werken als Quattro pezzi voor klarinet en harp (2007-2015), Three collages ‘Hommage to E.L.T. Mesens’ voor fluit en harp (2013-2014) en Suite de Montsouris voor viool en gitaar (2014).

Westerlinck bewerkt zijn composities graag voor verschillende bezettingen en houdt zo zijn werken langs alle kanten tegen het licht. Zijn idioom puurt hij uit het modernisme van de eerste helft van de twintigste eeuw, waarbij hij veel belang hecht aan kleur, timbre en een duidelijk muzikaal verhaal.

Landschappen IV behoort tot een reeks van negen Landschappen, alle eendelige werken voor verschillende en:

Landschappen I - Blazerskwintet
Landschappen II - Strijkorkest
Landschappen III - Koperkwintet
Landschappen IV - Fluit, harp en strijktrio
Landschappen V - Trompet en strijkers
Landschappen VI : Strijkkwartet
Landschappen VII - Klarinet en strijkkwartet
Landschappen VIII - Altsaxofoon en strijkers
Landschappen IX - Pianokwartet

De reeks van negen Landschappen valt uiteen in twee reeksen. De eerste reeks kwam tot stand tussen 1977 en 1983 (I-V), de tweede ontstond tussen 2008 en 2020. Het is vooral in de eerste reeks dat er een grote diversiteit is in bezetting. De componist wou de verschillende bezettingen (blazers, strijkers en koperblazers) snel na elkaar exploreren.

Met Landschappen III voor koperkwintet wou Westerlinck zich zo ver mogelijk houden van een militair of opgeklopt vrolijk karakter, wat vaak samengaat met een dergelijke bezetting. Integendeel, er hangt een zekere waas van melancholie over dit werk, zeker naar het einde toe. Het is ook de kortste Landschappen uit de reeks. Zoals alle Landschappen is ook dit werk ééndelig, waarbij de verschillende fases los van elkaar lijken te staan, maar door herhaling of teruggrijpen naar vorige motieven of akkoorden, uiteindelijk toch een eenheid weet te bewaren.

Landschappen III werd geschreven in dezelfde periode als deze voor strijkorkest (1979 -1980). De vraag kwam van de legendarische trompettist Theo Mertens (1932-2003) die het werk met zijn fameuze Koperkwintet in november 1980 creëerde tijdens een BRT 3-concert dat samen met het Radiokoor o.l.v. Vic Nees in deSingel in Antwerpen werd gegeven.

Dewilde, J.: [Nederlandse inleiding bij Höflich-cataloognummer 2642, 2024].