Höflich-uitgave: Landschappen IV voor fluit, harp en strijktrio  (1981)

Wilfried Westerlinck studeerde aan de Koninklijke Conservatoria van Brussel en Antwerpen bij componisten als Victor Legley, Jan Louël en August Verbesselt, en bij componist-dirigent Daniël Sternefeld. In Monte Carlo bekwaamde hij zich verder in orkestdirectie bij Igor Markevitch. Tussen 1971 en 1983 was hij aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen docent muziekanalyse, maar hij bouwde zijn carrière uit als producer van de klassieke radiozender van de Vlaamse Radio en Televisie. Als componist liet hij zich opmerken met het orkestwerk Metamorfose (1971), zijn reeks Landschappen (1977-2020) voor verschillende bezettingen, drie strijkkwartetten (1978-1994), drie pianosonates (1983-1986) en verschillende solowerken voor blazers, zoals het vaak gespeelde Kijk, een basklarinet in mijn tuin! (1985) voor basklarinet, Talisman (2001) voor klarinet en Meeting a Mockingbird in Texas (2009) voor piccolo. In 2015 en 2018 verschenen de cd’s Mockingbird en Talisman met recentere werken als Quattro pezzi voor klarinet en harp (2007-2015), Three collages ‘Hommage to E.L.T. Mesens’ voor fluit en harp (2013-2014) en Suite de Montsouris voor viool en gitaar (2014).

Westerlinck bewerkt zijn composities graag voor verschillende bezettingen en houdt zo zijn werken langs alle kanten tegen het licht. Zijn idioom puurt hij uit het modernisme van de eerste helft van de twintigste eeuw, waarbij hij veel belang hecht aan kleur, timbre en een duidelijk muzikaal verhaal.

Landschappen IV behoort tot een reeks van negen Landschappen, alle eendelige werken voor verschillende bezettingen:

Landschappen I - Blazerskwintet
Landschappen II - Strijkorkest
Landschappen III - Koperkwintet
Landschappen IV - Fluit, harp en strijktrio
Landschappen V - Trompet en strijkers
Landschappen VI - Strijkkwartet
Landschappen VII - Klarinet en strijkkwartet
Landschappen VIII - Altsaxofoon en strijkers
Landschappen IX - Pianokwartet
De eerste reeks (I - V) kwam vrij snel tot stand in de jaren 1977-1983, waarna Westerlinck tot 2008 om een tweede reeks op te zetten, waarbij hij een iets gematigder idioom gebruikte.

Landschappen IV schreef Westerlinck op vraag van het Daphnis Ensemble, bestaande uit Paul Vanwolleghem (fluit), Annie Lavoisier (harp), Dirk Vermeulen (viool), Kris Van Severen (altviool) en Daniël Vanneste (cello). De samenstelling van dit ensemble was identiek aan het Quintette instrumental de Paris van de befaamde harpist Pierre Jamet (1893-1991), waarvoor componisten als Germaine Tailleferre, André Jolivet en Albert Roussel werken leverden.

Na een vrij improvisatorische en tumultueuze eerste episode volgt er, na een korte overgang, een levendige ontwikkeling als contrast. Het is hier dat de fluit zijn intrede doet en een spel aangaat met de viool waarbij ze elkaar najagen. Dit mondt uit in een dromerige overgang waarin de componist een fragment uit een pianowerkje van August De Boeck verwerkt. Een herneming van de Molto vivace-passage leidt uiteindelijk naar een uitdijende coda.
Landschappen IV werd door het Daphnis Ensemble in 1981 in Aalst gecreëerd. Het Arpae Ensemble van harpiste Sophie Hallynck zette het werk op cd (Phaedra, In Flanders’ Fields, vol. 12).

Dewilde, J.: [Nederlandse inleiding bij Höflich-cataloognummer 2639, 2024].