Beeckman, Eugène

Adeline Boeckaert

De Antwerpse toondichter Eugène Beeckman genoot zijn muziekopleiding aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van zijn geboortestad, waar hij diploma’s muziektheorie en hoorn behaalde. In 1905 begon hij aan zijn professionele loopbaan als hoornist, toen als lid van het orkest dat verbonden was aan de Vlaamse opera. Twee jaar later migreerde hij naar Frankrijk waar hij als hoornist in verschillende orkesten terecht kwam en concertreizen maakte naar Tunesië, Algerije, Marokko en Egypte. Tijdens de Eerste Wereldoorlog trok hij naar Nederland en ging hij zich meer en meer toeleggen op dirigeren. In 1916 werd Beeckman dirigent voor opera, operette en variété, onder meer in Amsterdam (Theater Carré), Den Haag (Scala Theater), Rotterdam (Soesman Theater) en Hamburg (Theater Flora). Zo veroverde Beeckman zich een plaats in het kringetje van dirigenten voor het lichtere genre. Tussen het dirigeren door engageerde hij zich in zijn geboortestad als artistiek directeur bij de revuetheaters Ancienne Belgique, Femina en Haciende.

Als componist behaalde hij zijn grootste successen met zijn operettes. Zijn bekendste operette, Tangolita (1919), werd meer dan honderd keer opgevoerd. Maar ook zijn Edelweisskoning, Tropendal, Azora, Madame Pretentie, Napoleon en Madame Sans-Gêne konden toentertijd op heel wat bijval rekenen. In 1976 ontving hij de SABAM-prijs voor het chanson. Met titels als In de hemel is geen bier, Het meisje op de tram en Op St.-Anneke woont Marianneke mag het duidelijk zijn dat hij zich ook voor zijn liedproductie vooral op het lichtere genre toespitste. Af en toe waagde hij zich ook aan het symfonische genre, zoals met zijn Carpentier marche (1913) en zijn symfonisch gedicht Antwerpen (1958).