De Regge, Ernest

Karolien Selhorst en Annelies Focquaert (met dank aan Ghislaine De Regge)

Ernest De Regge werd geboren in het gezin van Karel De Regge, koster-organist en onderwijzer in het Oost-Vlaamse Overmere. Zijn talent werd al vroeg opgemerkt en terwijl hij nog op de basisschool zat, kregen hij en zijn broer private muzieklessen bij organist Jules De Groote (broer van Emile De Groote, organist van de Gentse Kathedraal). In de voetsporen van zijn vader volgde Ernest, na zijn humaniora, de opleiding voor onderwijzer en organist aan de bisschoppelijke normaalschool in Sint-Niklaas. Aansluitend studeerde hij compositie, orgel en Gregoriaans aan het Lemmensinstituut in Mechelen. In 1922 behaalde hij er zijn uitgangsdiploma en een eerste prijs compositie, en het jaar nadien de graad van uitmuntendheid - telkens in dezelfde klas als Flor Peeters.

De muzikale carrière van De Regge ontplooide zich echter niet in Vlaanderen maar wel in Ierland, een land waar de directie van het Lemmensinstituut al langer goede banden mee onderhield. Ierland beschikte over goed onderhouden en kwalitatieve orgels, maar kampte met een tekort aan degelijk opgeleide musici. Vanuit Ierland was er tijdens de Eerste Wereldoorlog veel sympathie geweest voor het lijden van de Belgen, en vanuit België werd de Ierse onafhankelijkheidsstrijd met veel interesse gevolgd. Zo kwam het dat Ernest De Regge kort na zijn afstuderen vertrok naar het Ierse Ennis (Inis) in centraal graafschap Clare. Hij werd er door bisschop Michael Fogarty benoemd tot leraar in muziekleer, theorie en zang aan het bekende St-Flannan's College, een school waar jongens een vooropleiding kregen voor het seminarie. Tegelijk werd hij ook aangesteld tot organist-koorleider aan de Cathedral of SS Peter and Paul. Aan het college moest De Regge onder meer Gregoriaans onderwijzen aan de toekomstige clerus. Bisschop Fogarty wilde daarmee - in navolging van het Motu Proprio van Paus Pius X in 1903 - bijdragen tot het herstel van het Gregoriaans in zijn bisdom Killaloe, en de muzikale opleiding op een hoger niveau tillen. De Regge vervulde die dubbele taak met verve.

In de jaren 1920 en 1930 keerde De Regge nog regelmatig terug naar België, onder meer om privélessen harmonie en orkestratie te volgen bij Paul Gilson en bij Lodewijk Mortelmans. Met Paul Gilson zou De Regge aan zijn pianoconcerto gewerkt hebben, maar door Gilsons overlijden in 1942 raakte dit werk nooit voltooid.

De Regge maakte van het kathedraalkoor van Ennis, dat in 1859 was opgericht door een andere Belg (“Mons[ieur]” Charles Louis Nono), een prestigieus koor op hoog muzikaal niveau. Geregeld zond Radio Eireann vanuit de kathedraal missen en concerten uit (onder meer in 1930, 1933, 1935, 1946, 1947 en 1953). Voor het koor schreef De Regge drie missen (o.m. Missa Michaelis, 1929 en Mass in Honor of Blessed Oliver Plunkett, 1947), een veertigtal motetten en enkele kerstliederen.

Een ander - en zo mogelijk nog belangrijker - luik in het compositorisch oeuvre van De Regge betreft liederen, in het Iers en in het Engels. In de vroege jaren 1930 vond de jonge Ierse Republiek het heel belangrijk om nieuwe Ierse muziek te verwerven en uit te geven door middel van de staatsuitgeverij “An Gum”. Samen met Michael O'Siochfhradha (een inspecteur van het basisonderwijs die ook een getalenteerd violist en zanger was), Joseph Rogers (leraar Iers aan het St Flannan’s College) en zuster Mary Albeus besteedde de Regge verschillende jaren aan het bewerken van oude Ierse liederen voor schoolkoren, met commentaar in het Iers. Met O'Siochfhradha publiceerde De Regge ook een handleiding over het muziekonderricht in het basisonderwijs: Rudiments of Music (Uireacht Ceoil) (1953).

Daarnaast schreef De Regge werken voor orgel, piano, kamermuziek, werken voor gemengd koor, liederen gebaseerd op Engelse en Ierse teksten, missen en motetten. Zijn totale oeuvre telt zo'n 300 composities. Verschillende werken werden bekroond met compositieprijzen, o.m. de Milligan Fox prijs in 1939, 1942, 1946, de Dr. Annie Patterson-prijs in 1943 en 1953, de eerste prijs op het ‘Dublin Church Music Festival’ in 1940 en eerste prijzen op het jaarlijkse Ierse festival An t’Oireachtas Ceol in 1943, 1944, 1945, 1946, 1947 en 1956.

Ondanks dat relatieve succes volstond De Regges inkomen als muziekleraar-organist niet om zijn grote gezin te onderhouden. Hij waagde zijn geluk in diverse ondernemingen, eerst als kippenboer en importeur van wagens, later als uitbater van een juwelenwinkel in Ennis en een muziekhandel in Limerick. Ook kocht hij oude piano's op om ze te restaureren en weer in de handel te brengen. In 1958 verloor De Regge op dramatische wijze het leven, toen bij een massaal bijgewoonde meubelveiling in het historische Carmody's Hotel in Ennis de vloer van het gebouw instortte.

In Ierland staat De Regge nog steeds regelmatig op concertprogramma's. Ierse koren als het Nan Mulligan's Choir en het De Valda-koor o.l.v. Donagh Wylde hebben verschillende stukken op cd gezet.

De Regge wordt in Ierland herinnerd voor zijn groot muzikaal talent, zijn toewijding en vriendelijkheid. Voor zijn studenten en jonge koorleden was hij een tweede vader die hun talenten mee hielp ontwikkelen en ook bezorgd was als ze emigreerden, misschien met zijn eigen ervaringen in de jaren 1920 in het achterhoofd. Hij werd door de mensen van Ennis in het hart gesloten en hij liet een blijvende invloed na in het muzikale en sociale leven van County Clare. Daarvan getuigt ook de aanwezigheid van enkele van De Regge’s publicaties in de permanente tentoonstelling The Riches of Clare Exhibition, in het Clare Museum van Ennis.