De Voght, Peter Frans

Annelies Focquaert

Peter Frans de Voght studeerde vanaf 1828 te Mechelen in het groot Seminarie en werd in 1833 priester en leraar. Hij gaf les in het klein Seminarie van Mechelen tot in 1844, waarna hij privé-leraar werd bij Ferdinand de Meeûs, de latere gouverneur van de Société Générale, op het kasteel van Argenteuil (Waterloo). Op 5 augustus 1884 vestigde hij zich terug in Mechelen, waar hij zijn priesterambt uitoefende tot aan zijn dood.

Hij stond, als een van de eersten na de splitsing van de Nederlanden in 1830, bekend als dichter en als voorvechter van het Vlaams. Toen hij leraar was in het Seminarie schreef hij de cantate Bekoring en Zege, of Toekomst der Vlaamsche Letteren, die werd uitgevoerd tijdens de prijsuitreiking van 1844.

De Voght hielp Jacques-Nicolas Lemmens in diens onderzoek naar het "juiste" Gregoriaans en hielp hem bij de correcties van het Nouveau Journal d'Orgue (1850-1852). De Voght gaf samen met Edmond Duval het Vesperale Romanum cum Psalterio ex Antiphonali Romano fideliter extractum cum cantu emendato uit in Mechelen (1848). In 1849 schreef hij een pamflet met als titel Vesperale romanum. Edition de Malines. Réponse Au sujet d'une dissertation sur les mélodies grégoriennes..., waarin hij reageert op artikels in het Journal historique over de vraag of het Gregoriaans in de loop der eeuwen gedegenereerd was of niet. Hij was ook nauw betrokken bij de oprichting van Lemmens' Kerkmuziekschool in 1879.