CeBeDeM over Delvaux
Leuven, 1913. Studeerde aan het Koninklijk Conservatorium te Luik. Grand Prix de Rome (1961). Directeur van de Muziekacademie te St. Niklaas-Waas.
Het kan ongetwijfeld als een opmerkelijk succes beschouwd worden als men behoort tot de prijswinnaars van het Concours international Reine Elisabeth de Belgique. Dat men op deze wedstrijd tweemaal, in verschillende hoedanigheden, bekroond wordt is iets uitzonderlijks. Dit overkwam Albert Delvaux, Vlaams componist, in 1913 in Leuven geboren.
In 1957, toen hij zijn eerste grote succes boekte, was zijn naam betrekkelijk onbekend gebleven in de Belgische muziekwereld. De reden hiervoor was dat deze stille doch volhardende werker het voornemen had met glanzend gepoetste wapens in het strijdperk te treden. Hij was een talentvol cellist, maar al spoedig raakte dit instrument op de achtergrond en wijdde hij zich aan de compositie. Als leerling van Joseph Leroy, aan het Koninklijk Conservatorium te Luik, behaalde hij aan deze instelling zijn diploma's voor harmonie, contrapunt en fuga. Toen zijn studie nauwelijks voltooid was schreef hij zijn eerste werken, die zich reeds onderscheidden door grote zuiverheid en zorgvuldige vormgeving. Achtereenvolgens verschenen een scherzo voor orkest, een celloconcert, een symfonische suite, variaties voor orkest, koorwerken, een strijktrio, verscheidene kwartetten, een sonatine voor hobo en piano.
Daarna ontving hij in 1956 de Compositieprijs van de provincie Brabant, waardoor de aandacht van critici en muziekliefhebbers op hem gevestigd werd. Het volgende jaar werden zijn schetsen voor kamerorkest onder een indrukwekkend aantal inzendingen bekroond op het Concours Reine Elisabeth. Vier jaar later, in 1961, behaalde Albert Delvaux op deze wedstrijd opnieuw succes door de Premier Grand Prix te veroveren, met zijn Sinfonia Burlesca. Dit belangrijke werk kenmerkte zich door een krachtige bouw en een weelderige orkestratie, die feller kleur verleent aan de duizend en één facetten van de levendige en uiterst beweeglijke muzikale gedachte die ermee tot uitdrukking wordt gebracht. Albert Delvaux schijnt resoluut te weigeren om in het voetspoor van de avant-garde te treden, maar geeft daarentegen blijk van een uitgesproken voorkeur voor het thematische werk, dat zich ontwikkelt volgens de beste klassieke tradities, waarbij hij zich echter bedient van de moderne klanktaal.
Van zijn recente werken moeten wij nog vermelden de Sinfonia concertante voor viool, altviool en strijkorkest, waarin de componist opnieuw getuigt van zijn neiging om bij zijn compositie uit te gaan van eenvoudige melodische eenheden, die zich gemakkelijk in een kundig ontwikkeld discours laten voegen. Sedert 1946 is Albert Delvaux belast met de leiding van de Muziekacademie in St. Niklaas-Waas.
Belangrijke werken
1. Orkestraal: Sinfonietta; Sinfonia Burlesca; Miniatures; vijf Bagatelles; concert voor viool en orkest; Sketches.
2. Voor verschillende instrumenten: Sonata voor viool en piano; Trio voor blaasinstrumenten; strijkkwartet.
CeBeDeM: Albert Delvaux, in: Muziek in België, Brussel, 1967, p. 61-63.