Ga verder naar de inhoud

Geboren te Gent, 1900. Studies aan het Koninklijk Muziekconservatorium te Gent. Tweede Prix de Rome (1929). Leraar aan hetzelfde conservatorium.

Deze hypergevoelige en hoogst originele figuur poogt in zijn muziek tot uiting te brengen wat in zijn eigen wezen schuil gaat en zijn binnenste beroert. Hij is geen modernist, omdat zijn zeer labiele temperament hem ervan weerhoudt zich in een dergelijke taal oprecht te uiten. Zijn gehele cultuur is onweerlegbaar Frans gericht; zijn componeerstijl direct beïnvloed door Franck en Debussy, om in latere werken (zoals het Vioolconcert) te evolueren tot het niveau van Ravel en Prokofieff. Vooral om het melodische sluit hij aan bij Debussy; daarbij komt zijn twintig jaren lange contact me het absolute belcanto, zodat de melodie in haar breed uitdeinend en Oosters getint lyrisme het basiselement van zijn kunst vormt.

Bij dit alles mag zijn oeuvre de bevestiging zijn van een onfeilbaar technisch meesterschap dat zich manifesteert in een sobere en klare vorm en een kleurrijke orkestratie. Tenslotte is de muziek van Georges Lonque hem zo eigen wegens die beweeglijke harmonische achtergrond die, uit de melodische structuur gegroeid, op ondubbelzinnige wijze aan de omfloerste intimiteit van Fauré herinnert. Uit de totaliteit van dit alles en gedragen door een rijke en milde inspiratie heeft Georges Lonque zich een eigen taal geschapen die tot kleurige schoonheid leidt.

Belangrijke werken
1. Orkestraal: Indrukken uit hemelrijk; Aura; Saksich porcelein; Weense walsen.
2. Instrumentaal: Vioolconcert.

CeBeDeM: Georges Lonque, in: Muziek in België, Brussel, 1967, p. 65a, 105-106.