CeBeDeM over Maes

Antwerpen, 1905. Studies aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium te Antwerpen. Thans leraar kamermuziek aan dezelfde instelling.

Men zou Jef Maes kunnen beschouwen als een vertegenwoordiger van een Vlaamse traditie met gezuiverde en moderne uitdrukkingsmiddelen. Voor wie voor het eerst met hem in contact komt is hij een bescheiden, nogal teruggetrokken man, die echter over een buitengewoon levendig temperament beschikt.

Een overzicht van zijn compositorisch werk kan meteen aantonen dat Jef Maes hoofdzakelijk instrumentaal en vooral orkestraal aanvoelt. Hij is ook een der zeldzame hedendaagse componisten tegenover wiens muziek het doorsneepubliek afkerig noch vijandig staat, en dit zonder dat zijn kunst de wegen van het extra-muzikale bewandelt. Jef Maes studeerde heel wat jaren met een der markantste figuren uit het nabije verleden: Karel Candael. Het was dan ook Candael die hem de strenge principes van de volstrekte eerbied voor de vorm meegaf. Binnen deze voor de hedendaagse musicus toch belangrijke begrenzing begon Jef Maes vooral aan de thematische inhoud een nieuwe gestalte te geven, waardoor elk gevaarlijk traditionalisme automatisch geweerd werd. Door het aanwenden van gezonde moderne uitdrukkingsmiddelen, en dit vooral op orkestraal gebied, wordt de muziek van Jef Maes gedragen door een breed uitgezongen en zeer persoonlijke lyriek.

Belangrijke werken
1. Orkestraal: Symfonie in sol; Concertstuk; Ouverture buffa; Concertante ouverture; Concerti (voor resp. piano, viool, altviool, klavecimbel, trompet en bazui); Tu auras … nom Tristan (ballet, première o.l.v. Janine Charrat in het Grand Théâtre te Genève, juni 1963).
2. opera's: Marise; De antikwaar (première in maart 1963 in de Koninklijke Vlaamse Opera te Antwerpen; twee maanden later uitgevoerd in het Théâtre des Nations te Parijs.)

CeBeDeM: Jef Maes, in: Muziek in België, Brussel, 1967, p. 96b, 109-110.