Ga verder naar de inhoud

Geboren te Gent, 1907. Week uit naar Italië. Studeerde klavier bij Silvestri, orgel bij Germani en compositie bij Dobici. Verwierf verschillende provinciale prijzen.

In de stofferigheid van een rommelige kamer, waaruit de gezelligheid zich van alle hoeken opdringt, arbeidt Norbert Rosseau in stille eenzaamheid. Hij is het type van de kluizenaar die in het openbare muziekleven onopgemerkt zou blijven ware het niet dat een of andere compositie van zijn hand de melomanen regelmatig aan het bestaan van deze man herinnert.

Het zwerversbestaan van zijn jeugd verklaart wellicht de reden van het tamelijk laat openbloeien van zijn onstuitbare compositiedrang. Zijn eerste werken dateren van 1937. De uitdrukking daarvan is tonaal en hoewel impressionistisch tot zelfs expressionistisch gericht, behouden ze toch een absoluut klassieke ondergrond. Dit geldt o.m. voor het Preludium en fuga voor orgel en snaren en voor het Concerto voor orkest. Met de Symfonische stukken breekt een nieuwe periode aan waarin Norbert Rosseau zich in een absoluut a-tonaal dodecafonisme werpt. Een hoogtepunt hierin is het oratorium Maria van de Kerselaar, dat als uitgangspunt zal dienen voor een hele serie composities die alle eenzelfde geest en opvatting ademen. In dit oratorium doet Norbert Rosseau wat hij noemt 'de ontdekking van het dodecafonisch-harmonisch stelsel'. De twaalftonenreeks wordt zo gebouwd dat er vier consonante akkoorden uit groeien: namelijk twee kleine en twee grote tertsakkoorden. Dit materiaal wordt evenwel door de componist zeer soepel aangewend en heeft in geen geval een absoluut bindende kracht.

Door de evolutie der jaren en een normaal verlopend innerlijk rijpingsproces gaat Rosseau zich in latere werken, o.m. in de Messe des morts, radicaal afkeren van datgene wat hij eens als een persoonlijk evangelie heeft beleden en verkondigd. Zijn stijl ondergaat niet alleen een zuivering, maar wordt verrijkt door de technische ervaring die hij meekreeg op het gebied van de concrete en elektronische muziek. Zijn interesse voor deze vorm van musiceren groeit bestendig en hijzelf beschouwt deze muziek als de taal van de toekomst.

De kunst van Norbert Rosseau beoogt een weerspiegeling te zijn van het moderne denken. Daarom zoekt hij niet naar diepe inspiratie of ontroering. Zijn muziek is slechts de bevestiging van het decoratieve en cerebrale element dat het leven beheerst.

Belangrijke werken
1. Orkestraal: Suite agreste; Symfonisch gedicht H2O; Juventute (ballet); Symfonie; Concert voor blazerskwintet en orkest; 2de Concert voor orkest.
2. Instrumentaal: Blazerskwintet.
3. Vokaal: Inferno (oratorium); l'An mille; Incantation; Tre sonetti del Michelangelo; Stabat mater; Zeepbellen (kamercantate); Sinfonia liturgica (voor koor en orkest).

CeBeDeM: Norbert Rosseau, in: Muziek in België, Brussel, 1967, p. 48b, 135-136.