Ga verder naar de inhoud

Voor enkele dagen, 20 Oogst, overleed te Gent, Ernest Arschodt, organist aan de St-Stephanuskerk, ambt dat hij met grote stiptheid en kunstzin, sinds 1892 uitoefende. Het was een mens met grote gaven als organist, orkestleider en componist. Doch zijn grote nederigheid en eenvoud waren niet zijn minste deugden. Wij herinneren ons goed dat meester Arschodt steeds aanwezig was op elk orgelconcert doch dat wij hem niet vonden op een voorname plaats maar achteraan, en liefst achter een pilaar. Na het concert was hij verdwenen zoals hij gekomen was: in stilte en onopgemerkt. Dit typeert den Meester volledig. Zijn composities zijn evenmin pretentieus, eerder volks. Met meester Arschodt verdwijnt een der Gentse figuren die zeer populair was zonder het zelf te zoeken, een der organistenfiguren van de oude school, leerling van D'Hulst en Tilborghs, die met hart en ziel aan hun kunst gehecht waren en er alles voor over hadden. Een figuur die steeds in het geheugen der Gentse bevolking blijven zal. De Heer schenke hem de eeuwige rust na dit rusteloze leven.

N.N.: In Memoriam, in: De Schalmei, jrg. 1, nr. 5, 1946, p. 7.