Zij liet componistenharten sneller slaan: Amanda Schnitzler-Selb (1848-1921)

Amanda Schnitzler-Selb was een getalenteerde musicienne die als zangeres en pianiste zeer actief was binnen het Antwerpse muziekleven. Zo soleerde ze in pianoconcerto’s van Beethoven en in dat van Benoit en als mezzospraan zong ze belangrijke rollen in tal van grote koorwerken.

Als zangeres, pianiste en lid van het organiserend comité was ze prominent aanwezig tijdens het Gounodfestival dat Benoit met de Société d’Harmonie en de Société de Musique tussen 2 en 4 november 1879 in Antwerpen organiseerde. Schnitzler moet als artieste een grote persoonlijkheid zijn geweest. Na haar vertolking van fragmenten uit Sappho tijdens het Gounodfestival werd de recensent van Le guide musical helemaal lyrisch: Mme A.S. - je ne puis la désigner autrement par crainte d’offenser sa modestie - , est une de ces natures exubérantes qui apportent au culte de l’art le sang même de leurs veines et toute la flamme de leur cœur. Sa voix puissante, et qui gagnera encore en égalité, a fait merveille dans les deux scènes principales, surtout dans l’air de bravoure, assez singulièrement placé après celui du suicide. Malgré le malaise qui lui avait saisie un moment et pouvait lui paralyser une partie de ses moyens, elle a tenu à rester sur la brèche et a soulevé une de ces ovations colossales qui comptent dans la vie d’une artiste. Ook Gounod was zeer gecharmeerd door deze bijzonder getalenteerde muziekminnende vrouw. Het Letterenhuis bewaart een dodenmasker van Beethoven, met op een koperen plaatje gegraveerd: ‘Hommage à Madame Schnitzler – Charles Gounod.’ De voorbije jaren konden we al verschillende partituren van Gounod met persoonlijke opdrachten van Gounod aan Schnitzler-Selb en ook in het pas verworven pakket steken opdrachten van Charles aan Amanda. Hij noemt haar liefkozend 'sa bonne petite patrone anversoise' of ‘ma chère amie’.