Nieuwsbrief 106 - december 2011

Prettige Feesten!

door de redactie

Het SVM wenst alle nieuwsbrieflezers van harte heel fijne eindejaarsfeesten en een schitterend 2012.

We willen langs deze weg graag iedereen bedanken die dit jaar van ver of dichtbij aan onze nieuwsbrief meewerkte: door artikels te schrijven, nieuwe cd's of nieuws te signaleren, ideeën en informatie te bezorgen, of gewoonweg te reageren. Ook in 2012 willen we op hetzelfde elan verder gaan en we blijven daarbij op uw interesse en nieuwsgierigheid rekenen. Om het nieuwe jaar bruisend in te zetten, vindt u hiernaast de titelpagina van een schuimende valsette van Henri Weyts.

In deze nieuwsbrief vindt u bovendien cadeautips allerhande: van de cd's die deFilharmonie maakte op haar nieuwe ABC-label, tot de cd die werd samengesteld met het oeuvre van pianist-componist André Devaere of de cd van het Brussels kathedraalkoor met muziek van August De Boeck. Als uzelf, uw kinderen of uw kleinkinderen cello spelen, kan u ze zelfs een partituur van Edward Keurvels cadeau doen. Inspiratie genoeg dus!

Sorodha Internationale Compositiewedstrijd 2011

door Veerle Bosmans

De Antwerpse 'Société Royale d'Harmonie' werd in 1814 opgericht. Deze vereniging bestond allereerst uit een harmonieorkest, dat op nationale wedstrijden verschillende veelbelovende resultaten neerzette. Het orkest stond onder leiding van dirigenten als Valentin Bender, Antoine Bessems en Alphonse Lemaire. Van meet af aan waren de concerten van de 'Société Royale d'Harmonie' een trekpleister voor de Antwerpse bourgeoisie. Vanaf 1851 werd er tijdens de winter zelfs gewerkt met het 'l'Orchestre de la Société en Symfonie', een volwaardig symfonie-orkest dus. In 1864 werd bovendien nog de 'Section du chant' opgericht, een succesvol koor.

In 1846 werd een zomerlokaal gebouwd (de huidige Feestzaal Harmonie aan de Mechelsesteenweg in Antwerpen) waar de zomerconcerten van de vereniging plaatsvonden. In 1862 kocht de 'Société' het vroegere lokaal van de 'Société Philharmonique' in de Arenbergstraat, waardoor de winterconcerten dichter bij het stadscentrum konden doorgaan.

In deze lokalen weerklonken concerten met harmonieorkest en symfonisch orkest maar ook kamermuziekconcerten. Dat de 'Société' een grote uitstraling had, bewijst ook de aanwezigheid van de Koning en de Koningin van België op één van de feesten van de 'Société' in 1873. Ter ere van het huwelijk van Prins Albert van België met Prinses Elisabeth organiseerde de 'Société' zelfs een bal, waarop de Koninklijke Hoogheden persoonlijk aanwezig waren. Tijdens de oorlog vonden er 'petits concerts intimes' plaats en na de bevrijding werden er een aantal concerten georganiseerd voor de slachtoffers van de bombardementen en ter ere van de geallieerde legers, maar het is duidelijk dat het aantal activiteiten van de 'Société' gradueel verminderde tijdens de twintigste eeuw. Toch behield de vereniging een 'bevorderende invloed' op het Antwerpse muziekleven.

En laat dat nu net de doelstelling zijn die de vzw Sorodha, afkorting voor 'Société Royale d'Harmonie', zich heeft gesteld: het bevorderen van het Antwerpse muziekleven. Daartoe organiseert deze verenging - in samenwerking met het Koninklijk Conservatorium Antwerpen en de Internationale Academie der Kunsten - vanaf 2011 een jaarlijkse compositiewedstrijd. De eerste editie is gewijd aan de viool.

De opdracht bestaat uit het componeren van een werk voor viool solo - bij voorkeur bestaande uit een langzaam en een snel deel - met een maximale duurtijd van tien minuten. De inzendingen moeten ten laatste op vrijdag 17 februari 2012 toekomen op de maatschappelijke zetel van Sorodha. Het winnende werk zal automatisch gebruikt worden als opgelegd werk tijdens de derde editie van de Internationale Solo-vioolwedstrijd te Cremona (Italië) in juli 2012. Alle verdere informatie wat betreft het verloop van de wedstrijd, de voorwaarden en de jury vindt u hier.

deFilharmonie lanceert haar eigen cd-label met aandacht voor Vlaamse muziek

door deFilharmonie en Veerle Bosmans

Onder de naam Belgian Boutique presenteert deFilharmonie vanaf nu topstukken uit het Belgische repertoire op cd. "We hebben er bewust voor gekozen om ons niet te beperken tot Vlaamse orkestmuziek, maar om te luisteren naar het muzikale erfgoed van het hele land", zegt artistiek directeur Geert Riem. "Sommige Belgische componisten waren in meerdere centra actief. Denk maar aan Paul Gilson of zelfs Arthur Meulemans. In deze reeks proberen we de luisteraar te prikkelen door gelijkgestemde werken van verschillende componisten met elkaar te confronteren."

De eerste cd in de reeks Belgian Boutique verenigt drie componisten die elk met de 'concertante' mogelijkheden van het symfonisch orkest werkten. Het vertrekpunt was de Concertante ouverture van Jef Maes, een van de mede-oprichters van deFilharmonie. Lange tijd was dit werk het 'lijfstuk' van het orkest. Van Arthur Meulemans nam deFilharmonie twee Concerto’s voor orkest op, naast het Scherzo concertante uit het Concerto voor orkest van Norbert Rosseau. "Het is buitengewoon virtuoze muziek, maar heel bijzonder en spectaculair", zo vertelt dirigent Martyn Brabbins. "Je voelt echt dat Belgische muziek ergens op de wip zit tussen Frans impressionisme en Duits expressionisme. Heel erg interessant om dat onontgonnen repertoire te kunnen blootleggen."

Naast Belgian Boutique zijn er nog twee andere sublabels: A-List waarmee deFilharmonie het grote repertoire opneemt en Cutting Edge, waarmee hedendaagse orkestmuziek van Belgische of buitenlandse componisten gepresenteerd wordt. De eerste cd uit deze laatste categorie bevat het grootschalige orkestwerk Tejas, dat Wim Henderickx in 2009 in opdracht van deFilharmonie schreef. "Jaap van Zweden, die toen chef was van deFilharmonie, dirigeerde de wereldpremière", zegt Henderickx. "Ik was erg gegrepen door het enthousiasme en de overgave waarmee Jaap en het orkest mijn werk verdedigden en ben dan ook erg vereerd dat deFilharmonie de durf toont om Tejas op cd te zetten. Zo samen met de andere orkestwerken op één cd is het een echt portret, waarin je al luisterend op zoek kan gaan naar muzikale overeenkomsten en verschillen."

Info

Belgian Boutique: Concerto’s for Orchestra
Jef Maes - Concertante Ouverture (1961)
Arthur Meulemans - Concerto voor orkest nr. 1 (1953)
Norbert Rosseau - Scherzo Concertante uit Concerto voor Orkest nr.1, opus 37 (1947)
Arthur Meulemans - Concerto voor orkest nr. 2 (1956-1957)
deFilharmonie o.l.v. Martyn Brabbins

Cutting Edge: Tejas & Other Orchestral Works
Wim Henderickx - Tejas (What does the sound of the universe look like?) (2009)
Wim Henderickx - Skriet (1993)
Wim Henderickx - Le visioni di paura (1990)
Wim Henderickx - Variations (1988)
deFilharmonie o.l.v. Martyn Brabbins

Lanceerprijs tot 31 december 2011: € 14,00 per cd
Vanaf 1 januari 2012: € 16,00 per cd

Bestellen via http://www.defilharmonie-webshop.be
Meer info op www.defilharmonie.be/label

Daniel Sternefeld: 25 jaar geleden overleden

door Jan Dewilde

De vroege zomer van 1986 was ongenadig: op enkele weken tijd stierven met Daniel Sternefeld († 2 juni) en Flor Peeters († 4 juli) twee coryfeeën van de Vlaamse muziek. Beiden waren zowel als componist en als uitvoerder bekend en beiden waren - in verschillende hoedanigheden - verbonden aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen.

Flor Peeters werd dit jaar uitvoerig herdacht, onder andere met een fraaie cd-opname door Peter Van de Velde en een symposium annex concerten, georganiseerd door het Lemmensinstituut. Sternefeld moest het met minder aandacht stellen. Gelukkig zijn er de NAXOS-, Phaedra- en Et'Cetera-cd’s met werk van Sternefeld die, zelfs jaren na de release, internationaal op waardering mogen rekenen. Enkele dagen geleden nog verscheen op de interessante Amerikaanse blog IONARTS ('Something other than politics in Washington, D.C.') een zeer lovende recensie van de Et'Cetera-cd uit 2009 (met orkestwerk van Sternefeld, gebracht door Brussels Philharmonic o.l.v. Arturo Tamayo). De criticus Jens F. Laurson schrijft dat hij dankzij de Phaedra-cd's wel iets van Vlaamse muziek afweet - Ryelandt en Van Hoof liggen in zijn bovenste schuif - maar dat de naam van Sternefeld hem onbekend was. Na het beluisteren van de cd is dat wel anders. Hij is vooral zeer enthousiast over de interludes uit Mater dolorosa en hij besluit zijn recensie: "In any case, it’s an absolutely tremendous piece and another jewel for me to have discovered among those many little-known Flemish composers." De volledige recensie kan u hier nalezen. En dankzij de historische tekst uit 2005 van Luc Leytens komt u meer te weten over Mater dolorosa.

Ondertussen is de bibliotheek van het Koninklijk Conservatorium klaar met het inventariseren van de manuscripten die door Frank Sternefeld, zoon van de componist-dirigent, werden geschonken. De conservatoriumbibliotheek bewaart nu meer dan 130 autografen van de componist, gaande van schetsboeken, over de manuscripten van het ABVV-lied en een orkestbewerking van de Internationale tot de handschriften van zijn grote symfonische werken en het Klank- en lichtspel voor de Sint-Baafsabdij (op tekst van Hugo Claus). Begin volgend jaar worden ook zijn vele brieven, foto’s en documenten geïnventariseerd.

Arthur ‘Arturo’ Bosmans : Van matroos tot staatsadviseur muziek in Brazilië

door Jan Dewilde

In het kader van europalia.brasil klinkt er in onze cultuurhuizen veel aanstekelijke Braziliaanse muziek. Maar misschien was deze Europalia-jaargang ook het geschikte moment om eens muziek van een naar Brazilië uitgeweken Vlaamse componist te laten horen, met name Arthur Bosmans (13 oktober 1908 - 14 mei 1991). Een rasmuzikant met een leven dat zich laat lezen als een avonturenroman en dat ooit in een krantenkop werd samengevat als: "Van matroos tot staatsadviseur muziek in Brazilië".

De Brusselaar Bosmans was een autodidact, maar dat belette hem niet om piano, viool, cello en klarinet te spelen en op zijn vijfentwintigste in Luik de Prix César Franck te winnen voor zijn symfonisch werk La rue. Rond die tijd was hij in dienst bij de marine en bevoer hij alle wereldzeeën. Op een van die reizen componeerde hij in Port Said een Romance voor cello en kamerorkest. Toen hij wegens problemen met zijn ogen aan wal moest blijven kreeg hij een job in de Antwerpse haven en vond hij opnieuw meer tijd om met muziek bezig te zijn. Zo werd hij assistent van Arthur Loewenstein bij de Philharmonie van Antwerpen. In die Antwerpse jaren schreef hij onder meer James Ensor (een symfonisch scherzo), Cymbalum voor piano en orkest, de orkestsuite La vie en bleu en ballet- en pianomuziek.

In het begin van de oorlog kwam hij via Londen in Lissabon terecht waar hij Darius Milhaud leerde kennen. Milhaud, die van Portugal naar Amerika zou vertrekken, sprak zijn relaties aan en regelde het zo dat Bosmans een visum voor Brazilië kreeg. Daar belandde hij zonder diploma’s op zak en met een zeer beperkte kennis van het Portugees. Maar Bosmans was een vechter. In Rio de Janeiro kwam hij in contact met Heitor Villa-Lobos, zelf ook in grote mate autodidact. Villa-Lobos liet hem arrangementen van Braziliaanse volksliederen maken en zo raakte hij langzaam in het Braziliaanse muziekleven ingeburgerd. Hij speelde mee in een orkest, mocht al eens een zieke dirigent vervangen, kwam als dirigent voor het Radio-orkest en uiteindelijk werd hij in 1944 geëngageerd door het staatsorkest van Belo Horizonte. Hij huwde met een Braziliaanse, liet zich naturaliseren en werd in 1955 benoemd tot staatsadviseur voor muziek. Daarnaast was hij ook professor compositie en orkestdirectie aan de universiteit van Belo Horizonte en werd hij chef-dirigent en artistiek adviseur van het Orquestra Simfonica Estadual. Met verschillende Braziliaanse orkesten dirigeerde hij werk van Belgische componisten als Peter Benoit, Joseph Jongen, Marcel Poot en Gaston Brenta.

Naast al deze activiteiten vond Bosmans nog de tijd om te componeren. Pianomuziek bijvoorbeeld, zoals Sonatina Lusitana uit 1945, opgedragen aan Claudio Arrau; Toccata uit 1947, opgedragen aan Alexis Weissenberg); Ballo Barroco (1958); 3 Valsas (1982), of orkestwerken met titels als Duas danças sinfônicas (1943), L'isle galante. Suite de ballet em 5 movimentos (1975) en Blue requiem. Balada coreográfica (1980). Verder ook liederen, kamermuziek, gitaarcomposities (de aan Victor Van Puijenbroeck opgedragen gitaarsuite Brasileiras) en bewerkingen van werk van onder anderen Cimarosa, Corelli, Händel, Pachelbel en Carlos Gomes.

In de jaren zestig maakte hij als dirigent verschillende tournees in Latijns-Amerika en in Europa. In die periode stond hij onder andere voor het BRT-orkest dat verschillende opnames van zijn werken maakte. Het omroeporkest creëerde bijvoorbeeld in 1968 zijn Lyrica (Suite breve para orquestra), een elegante sinfonietta in vier delen. Verraden zijn werken aanvankelijk invloeden van Ravel en Gershwin, dan evolueerde hij later naar een idioom dat hij zelf kosmopolitisch noemde. Die werken zijn vitalistisch, melodieus, sterk geritmeerd en kleurrijk. Zijn composities zijn uitgegeven bij Metropolis in Antwerpen, Henri Alkan in Philadelphia, Peer-Southern en Associated Music Publishers in New York, Ricordi in Milaan, Möseler Verlag in Zurich, Billaudot in Parijs, Novas Metas en Fermata do Brasil in São Paulo.

Verschillende van Bosmans' composities zijn, zelfs in autografisch handschrift, te consulteren in de Antwerpse conservatoriumbibliotheek.

Bekijk hier de componistenfiche van Arthur Bosmans op de svm-website.

Historische tekst: André Devaere

door Veerle Bosmans

In 2011 stond pianist-componist André Devaere volop in de belangstelling: zo werd op 1 april de cd André Devaere, complete works voorgesteld. Op deze cd staat het volledige oeuvre van Devaere, die op vierentwintigjarige leeftijd stierf in de loopgravens van de Eerste Wereldoorlog. Devaere was in zijn tijd eerder bekend als pianist dan als componist, zoals blijkt uit de historische tekst die stamt uit Ons Volk Ontwaakt (1912).

Dit weekblad verscheen vanaf 7 september 1911 en was een van de eerste Vlaamse geïllustreerde tijdschriften. De redactie had bijzonder veel aandacht voor wetenschap en Vlaamse cultuur, zoals blijkt uit de indexopgave. Zo vinden we artikels over onder andere Jan Blockx, Edgar Tinel en Ernest Van Dyck en dus ook André Devaere. Op de website http://users.skynet.be/ovo/ovo.html van Pros Robaer werden alle artikels die in dit weekblad verschenen tussen september 1911 en december 1913, digitaal beschikbaar gemaakt.

Lees de historische tekst over André Devaere uit Ons Volk Ontwaakt.

August De Boeck: religieuze Vlaamse romanticus

door Mirek Cerny

Toevallig verschenen bijna in dezelfde tijdsspanne twee cd's met werk van de laat-romanticus August De Boeck. Allicht heeft het allemaal te maken met de komende vijfenzeventigste verjaardag van zijn overlijden volgend jaar. Terwijl het label Phaedra het bij zijn Concerto voor piano en de orkestsuite uit de opera Francesca hield (geïnterpreteerd door Jozef De Beenhouwer en de Janáček Philharmonic Orchestra onder leiding van Ivo Venkov), zorgden Kurt Bikkembergs en zijn Brussels kathedraalkoor (Capella Sanctorum Michaelis et Gudulae) voor een opname van de religieuze muziek van de componist.

August De Boeck schreef meer dan 350 composities, waarvan vooral de opera's, pianomuziek, liederen en zeker de Dahomeyse Rapsodie bekend zijn. Bikkembergs koos echter minder bekende werken uit het repertoire van De Boeck. Nochtans was de componist zowat zijn hele leven met kerkmuziek bezig.

Als jonge man volgde De Boeck zijn vader op als organist van de Onze-Lieve-Vrouwkerk in zijn geboortedorp Merchtem (waar hij in 1937 ook overleed). Verder was hij op verschillende tijdstippen organist in de Sint-Bonifaciuskerk van Elsene en de Karmelietenkerk in Brussel. Voor deze locaties ontstonden talrijke werken voor koor en/of orgel. Alleen al voor de kerk in Merchtem schreef De Boeck 14 van zijn 38 motetten. Voor orgel heeft hij niet zoveel gecomponeerd: hij stond vooral bekend als een bijzonder getalenteerd improvisator.

Onder de titel Ad laudandum dominum zet Kurt Bikkembergs voor de eerste keer enkele motetten en orgelwerken op cd. Centraal staat de Missa en la bémol uit 1896. Het is de eerste van vier missen die De Boeck schreef en de enige vierstemmige. Als aanvulling staan op het schijfje ook enkele korte werken van De Boecks leerling Gaston Feremans, die in de stijl van De Boeck geschreven zijn.

De opgenomen werken getuigen niet van een vooruitstrevende schriftuur - De Boeck was immers geen vernieuwer - maar ze bezitten wel een rijke melodische lijn en een romantische inslag. Technisch gezien zijn de religieuze werken niet te moeilijk, ze werden geschreven voor kerkkoren en vaak ook uitgevoerd door de conservatoriumstudenten van De Boecks vriend François Marivoet, die 46 jaar lang als kapelmeester aan de huidige kathedraal van Brussel verbonden was. Aan Marivoet droeg De Boeck zijn Andante uit Trois Pièces voor orgel op, een werk dat ook op de cd staat.

Met Kurt Bikkembergs en zijn Capella Sanctorum Michaelis et Gudulae - het kathedraalkoor van een twintigtal zangers dat hij sinds 2002 leidt - kregen de werken de geknipte uitvoerders. Het koor is in dergelijk repertoire thuis, zoekt geen occasionele elementen, maar concentreert zich op de betekenis van de woorden. Men zou dit religieuze authenticiteit kunnen noemen. Voor de orgelwerken tekende Bart Jacobs, die als organist aan de Brusselse kathedraal verbonden is. De 35-jarige Jacobs kan zijn talent het best etaleren in het driedelig Allegro con fuoco uit 1897. Hij bespeelt het Forrest-orgel (1873) van de Sint-Stefanuskerk in Gent, waar de orgelwerken opgenomen werden, en het Van Bever-orgel van de Église Saint-Étienne in het Waals-Brabantse Braine-l'Alleud, waar de koorwerken werden geregistreerd. Ad laudandum dominum (CSSM&G 1101), het tweede volume uit de reeks Sacred Music from romantic Flanders is een mooie aanwinst in de discografie van het minder bekende geestelijke koor- en orgelrepertoire van bij ons.

Edward Keurvels: Kinderideaal voor cello en piano

door Jan Dewilde

In november verscheen er opnieuw een Vlaamse partituur bij Muziekuitgeverij Höflich in München in de reeks Repertoire Explorer. Dit keer was de compositie Kinderideaal voor cello en piano van Edward Keurvels aan de beurt. Zoals steeds werd de partituur voorafgegaan door een meertalige inleiding, die we hierbij aan u presenteren.

Lees hier de inleiding van Jan Dewilde op Kinderideaal van Edward Keurvels.

Aanvullingen bij het artikel 'Flor Peeters at 70' van Jennifer Bate

door Stijn Hanssens en Annelies Focquaert

In onze vorige nieuwsbrief kon u 'Flor Peeters at 70' lezen, een tekst die Jennifer Bate in 1973 schreef over organist Flor Peeters en de Engelse creatie van diens Concerto voor orgel en orkest. We hadden in de inleiding al enkele kanttekeningen gemaakt over de niet zo nauwkeurige inhoud, maar er waren nog wel meer zaken die niet klopten. Organist Stijn Hanssens schreef ons:

"Zoals steeds heb ik met veel belangstelling en interesse de nieuwsbrief van het SVM doorgenomen. Toch weer proficiat met deze bijzondere informatie, prachtig werk! Fijn ook te zien dat de historische tekst over Flor Peeters gaat. Zoals je zelf al terecht aanhaalt, zijn er heel wat onnauwkeurigheden in de tekst.

De "Walloon folksong" in inderdaad met de haren getrokken. De vergelijking met Jongen (die dit wel zelf beweerde) is hierbij wat te ver doorgetrokken.

Gewoon ter info nog enkele details die niet kloppen in het verhaal van Jennifer Bate:

- Depuydt heeft niet bij Lemmens gestudeerd, maar wel bij Jozef Tilborghs (zelf een leerling van Lemmens).

- De Sinfonia per organo onstaat in 1940 en niet in 1944. Er bestaat echter wel een druk uit 1944 die weliswaar veel fouten bevat omdat de componist door de oorlogsomstandigheden niet in staat was de drukproef te corrigeren.

- De "concert piece" is niet enkel de cadenza van het concerto met enkele 'kleine' wijzigingen. Hoewel het erop gebaseerd is, is het eerder een 'bloemlezing' uit themata van het concerto.

- Peeters gaf 253 recitals in de USA en dus niet "meer dan 300".

- Voor de volledigheid: de vermelde Psalm of Joy was reeds in 1972 klaar onder opusnummer 118 evenals zijn Tien preludes op Vlaamse kerstliederen opus 119."

Servais eens te meer op wereldtournee

door Veerle Bosmans

De beroemde celliste Sol Gabetta start vanaf 11 januari 2012 met een wereldtournee, waarop ze verschillende keren het werk Fantaisie sur deux Airs Russes van Adrien-François Servais ten gehore zal brengen. In de negentiende eeuw reisde Servais de wereld rond als cello-virtuoos; uit Gabetta’s reisschema blijkt dat de tijden nog niet zo fel veranderd zijn. Tijdens haar tournee doet ze Hamburg, Lörrach, Maasmechelen, Eindhoven, Gent, Fribourg, Bern, Londen, Berlijn, Münster, Bielefeld, Munchen en Washington aan. De muziek van Servais reist mee.

Meer info over de concerten in Maasmechelen en Gent kan u vinden op de respectievelijke websites www.ccmaasmechelen.be en www.handelsbeurs.be.

Het verlangen naar Frankrijk

door Annelies Focquaert

In de statige Benedictijnerabdij van Saint-Wandrille in Normandië weerklonken in 1901 nog Gregoriaanse gezangen. In 1907 huurden Maurice Maeterlinck (°1862) en zijn vriendin Georgette Leblanc het hele complex dat leeg stond nadat de kloosterorden in Frankrijk waren opgeheven. Vanaf dan waren er heel andere geluiden te horen: gelach van vrienden, applaus voor theateropvoeringen, 'plaisir d'amour' en zelfs rolschaatsen in de gangen. Ernst en plezier lagen in het leven van Maeterlinck dicht bij elkaar.

Fotograaf Michiel Hendryckx brengt op 21 januari 2012 in De Bijloke een muzikale vertelling voor kinderen over het leven van Maurice Maeterlinck. SVM-medewerkster Annelies Focquaert zorgt voor de bijpassende harmoniummuziek. Op het programma staan werken die aansluiten bij de verschillende leefwerelden van Maeterlinck: symbolist, dichter, man van de wereld, liefhebber van exotica, maar vooral bij zijn rijk gevuld leven en 'joie de vivre'.

Om Maeterlincks jeugdjaren in een klankbeeld te vatten, werd er muziek gekozen van de Belgische componist Jacques-Nicolas Lemmens - geboren in Vlaanderen maar net als Maeterlinck een wereldburger. De vrolijke Helen Polka werd genoemd naar Lemmens' echtgenote Helen Sherrington, die, net zoals Georgette Maeterlinck-Leblanc, zangeres was: het is het perfecte klankbeeld bij een onbezorgde en rijke jeugd. De beweeglijke en weemoedige Nocturne uit 1865 staat dan weer voor een verlangen naar onbekende horizonten. Een later werk van Lemmens is Walpurgisnacht, dat speciaal geschreven werd voor Mustel-harmonium en dat met exotische klankkleuren een heksensabbat schildert. Het sluit aan bij wat Ashley Dukes in 1921 over Maeterlinck schreef:
"The guileless have said that Maeterlinck belongs to no period. This is because they have lost themselves so completely in his mystical forests that they can no longer see the wood of modernity for the trees of illusion. To them his magic is witchcraft."

Ook muziek van Maeterlincks tijdgenoot César Franck, van collega in de kunsten Nadia Boulanger en haar orgelleraar Louis Vierne, komt aan bod.

Info

21 januari 2012 - De Bijloke - 14u00 & 16u00
Michiel Hendryckx, vertelling en Annelies Focquaert, harmonium
Muziek van Jacques-Nicolas Lemmens, César Franck, Nadia Boulanger en Louis Vierne.
Tickets via De Bijloke.